Aruba: “One happy Island”
Mijn laatste dag is aangebroken op Aruba. Na bijna 4 weken verblijf bij mijn oom voel ik me bijna een Arubaan….
Doel van deze reis was naast carnaval, zon en strand ook het andere Aruba te ontdekken. Mensen ontmoeten, verhalen horen, passies ontdekken…. En heel hard werken aan mijn eindportfolio. Alles is gelukt en hoe! Wat heb ik veel gezien, mee mogen maken en wat een leuke lieve mensen weer ontmoet. Of iedereen happy is? Ik weet het niet, het lijkt misschien zo, maar ook hier zijn de dagelijkse beslommeringen.
Aruba is een eiland van contrasten; het drukke “Amerikaanse” Oranjestad vergeleken met het rustige authentieke San Nicolas. Geld in overvloed aan de ene kant, projecten met veel en schaarste aan de andere kant. Uitheemse flamingo’s om toeristen te trekken, uitheemse boa’s die flora en fauna vernietigen… Vers gebakken vis in Savaneta, vers gebakken bitterballen bij 080……
Mensen die ik sprak zijn trots; trots als ze na een jaar sparen mee kunnen doen in de carnaval-parades, trots als ik een foto van hun nachtclub “Choclate City” maak. Trots op hun Papiamento. Maar ook trots op de projecten die ik mocht zien zoals de Donkey-farm waar de ezels van Aruba worden opgevangen en waar jaren aan werk is verzet voor dit prachtige verblijf. Of de Zorgboerderij, waar ex-verslaafden nu mensen laten afkicken die ook in deze wereld van verslaving terecht kwamen. Waar zorg is voor mens en dier….Trotse Nederlandse eigenaren op hun prachtige Flora-winkel, hun sla-project, het leuke café of lekker poffertjesrestaurant….Trotse friezen die Aruba nu “myn eilân” noemen….
Of ik er weer kom? Dat zeker, voor het altijd mooie weer, de overzichtelijkheid, de lekkere cocktails, de prachtige kleuren ennnnn het weerzien van mijn lieve oom en alle leuke mensen….Die mij nu kennen als die gekke Friezin die op Aruba ging fietsen!! Of ik er nog workshops ga houden? Het is een mogelijkheid; Aruba heeft veel te bieden… luxe, rust, natuur, contrast en creativiteit.. mooie basis voor onthaasten en bezinning. Of met een groep het “andere Aruba ontdekken” en er “gewoon zijn”…wie weet…. Vooralsnog pak ik nog even een zonnestraal voordat ik mijn regenpak aantrek en de kou ga trotseren.
Aruba: Te otro biaha!